Μην υποτιμάται την ψηφιακή δημιουργία φωτογραφιών!

Δεν έχω καταλάβει ποτέ γιατί η φωτογραφία είναι ουσιαστικά το μόνο καλλιτεχνικό μέσο στο οποίο οι άνθρωποι φαίνονται να αναμένουν τις κυριολεκτικές και πραγματικές ερμηνείες ενός θέματος. Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο για κάποιο, μετά που έχει εξετάσει και φαινομενικά απολαύσει μια τυπωμένη φωτογραφία , να γυρίσει και να ρωτά τους άλλους γύρω του εάν έχει υπάρξει "πείραγμα" της εικόνας λόγω της            φωτο: Scott Mutter                       έντασης του χρώματος ή της αντίθεσης η της προοπτικής ενός ιδιαίτερου φακού, ή της χρήσης ταχυτήτων που παρέχουν μια απροσδόκητη εμφάνιση. Δυστυχώς, πολλά από αυτά τα σχόλια γίνονται με μια

μειωτική τάση. Υπονοώντας ότι δεν υπάρχει κανένα καλλιτεχνικό όραμα μόλις αντιληφθούν ότι υπήρξαν «ρυθμίσεις» και «επεμβάσεις»...... και επομένως η αντιληπτή αξία (και δεν μιλώ για τη χρηματική αξία εδώ) ελαττώνεται. Απλά δεν την αγοράζει η την εκτιμά!

ζωγράφο ότι η δουλεία του δεν ήταν καλή επειδή χρωμάτισε τον ουρανό πιο μπλε από ήταν εκείνη την συγκεκριμένη ημέρα. Κανένας δεν λέει σε έναν συγγραφέα ότι κάτι δεν θα μπορούσε να είναι έτσι όπως το περιέγραψε.Kαι μην μου πείτε ότι η φωτογραφία αποτυπώνει την στιγμή(που το κάνει) αλλά και η ρεαλιστική ζωγραφική αυτό κάνει, ίσως όχι μια στιγμή αλλά αυτό προσπαθεί, το ίδιο και η συγγραφή μιας πραγματικής ιστορίας . Βέβαιοι, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μη συμπαθούν το ύφος του ζωγράφου ή του συγγραφέα, αλλά αυτό είναι αρκετά διαφορετικό από το να μη προτιμούν την δουλεία ενός καλλιτέχνη μόνο και μόνο επειδή δεν απεικονίζει την πραγματικότητα!!

Όλα αυτά τα ζητήματα φυσικά και οι ανησυχίες σχετικά με την επεξεργασία εικόνων πήραν χειρότερη τροπή στην ψηφιακή εποχή, όπου ο καθένας μπορεί να αποκόψει το κεφάλι του προϊσταμένου του και να το τοποθετήσει στο σώμα ενός πιθήκου. Εντούτοις, η «επεξεργασία» εμφανίστηκε πολύ πριν από την ψηφιακή εποχή με το να καταστήσει τις επιλογές τόσο απλές όπως το να αποφασίσει κάποιος ποιο εστιακό μήκος φακού να χρησιμοποιήσει ή ακόμα και ποιο τύπο φιλμ να φορτώσει στη φωτογραφική μηχανή του.

Για πολύ πιο σύνθετο χειρισμό και επεξεργασία, σε όσους χρησιμοποιούν φιλμ, ας ρίξουν μια ματιά στη εξαιρετική δουλεία του Jerry Uelsmann ο οποίος σήμερα χρησιμοποιεί μόνο φιλμ και σκοτεινό θάλαμο. http://www.uelsmann.net/

Όταν διορθώνουμε η επεξεργαζόμαστε φωτογραφίες σε Photoshop, πρέπει να έχουμε υπόψη και τα ζητήματα της ηθικής και της αισθητικής, και αυτό δεν περιορίζεται μόνο στον ψηφιακή επεξεργασία όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν , αλλά περιλαμβάνει και τις συμβατικές μεθόδους του σκοτεινού θαλάμου.

Δηλαδή δεν μπορεί η λίγο επεξεργασμένη να είναι καλά και η πολύ να είναι νοθεία ,

Αν μπορούμε να τη πούμε έτσι.

Το θεμελιώδες γεγονός είναι ότι ξεχνάμε συνήθως ότι όταν παίρνουμε μια φωτογραφία δεν κάνουμε μια τέλεια αντικειμενική καταγραφή της πραγματικότητας. Τι κάνουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας

«Από την αυγή της φωτογραφίας όταν ο φωτογράφος έλεγχε και ρύθμιζε το χρόνο έκθεσης του και στο σκοτεινό θάλαμο προσπαθούσε με διάφορες τεχνικές για την ανάπτυξη λεπτομέρειας την αντίθεση η την φωτεινότητα, η «επεξεργασία» η «απομίμηση» για τους σκληροπυρηνικούς , είχε ήδη γεννηθεί !

Στην πραγματικότητα κάθε φωτογραφία είναι μια απομίμηση από την αρχή μέχρι το τέλος. καθαρά απρόσωπη και «απείραχτη» φωτογραφία είναι σχεδόν αδύνατη.

Όλα είναι θέμα βαθμού και δυνατότητας.» 1903 edward weston