Η φωτογραφία έχει επηρεάσει τον τρόπο που πολλοί πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο,
καταλαβαίνουν, μαθαίνουν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο τους. Ένας από τους πιο ενδεικτικούς τομείς για αυτό το παράδειγμα είναι η φωτοδημοσιογραφία, (photojournalism).
.
Εκτός από την ακρίβεια, ο φωτοδημοσιογράφος πρέπει να είναι προσεκτικός για να μην αποκλείσει τα σημαντικά μέρη του πλαισίου του γεγονότος που φωτογραφίζονται. Μια φωτογραφία ενός μεμονωμένου στασιαστή που σπάζει ένα παράθυρο καταστήματος μπορεί να μοιάσει με μια απομονωμένη πράξη εγκληματικότητας εάν ο φωτοδημοσιογράφος δεν το παρουσιάσει στα πλαίσια ενός μεγαλύτερου κοινωνικού γεγονότος του οποίου η σημασία υπερβαίνει τη μεμονωμένη πράξη. Η ετοιμότητα στην φωτοδημοσιογραφία , μαζί με την τρέχουσα τροχιά της, εξαρτάται πολύ από τις τεχνολογικές εξελίξεις στη φωτογραφική μηχανή. Από τον πόλεμο της Κριμαίας, στα μέσα του 19ου αιώνα , οι φωτογράφοι χρησιμοποιούσαν τη νέα τεχνολογία της φωτογραφικής μηχανής για να καταγράψουν τις εικόνες των βρετανών στρατιωτών. Εντούτοις, η διαδεδομένη χρήση των φωτογραφικών μηχανών ως τρόπου μεταφοράς των ειδήσεων δεν ήρθε μέχρι την εμφάνιση μικρότερων και πιο φορητών φωτογραφικών μηχανών που χρησιμοποιούσαν το φιλμ για να καταγράψουν τις εικόνες. Η εμφάνιση της φωτογραφικής μηχανής Leica 35 χιλ. τη δεκαετία του '30 το κατέστησε εφικτό για τους φωτογράφους να κινηθούν γρήγορα με τη δράση, παίρνοντας εικόνες των γεγονότων καθώς κινούνταν. Οι εφημερίδες εκμεταλλεύτηκαν γρήγορα αυτήν την φορητότητα, και έντυπα όπως το Life το Sports Illustrated και η Daily Mirror εδραίωσαν τη φήμη τους στις άμεσες και έγκαιρες εικόνες των θεμάτων που ενδιέφεραν τους αναγνώστες τους. Στην πρώτη χρυσή εποχή της φωτοδημοσιογραφίας , που διάρκεσε από τη δεκαετία του '30 μέχρι τη δεκαετία του '50, φωτογράφοι όπως ο Robert Capa και ο Alfred Eistenstaedt έγιναν πολύ γνωστά ονόματα στο διψασμένο για ειδήσεις καταναλωτικό κοινό.
Πολεμική φωτογραφία… η φωτογραφία του πόνου.
Ο Moore δήλωσε νωρίτερα αυτό το χρόνο(2008) ότι η φωτογραφία του, του εθνικού νεκροταφείου του Άρλινγκτον, άσκησε μεγάλη επίδραση στη ζωή του. " Τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν έρθει σε επαφή με το γραφείο Getty images με σχόλια για τη φωτογραφία, και ο προϊστάμενος του γραφείου Pancho δημοσίευσε μερικά από αυτά . Μερικά από τα πράγματα που είπαν οι άνθρωποι αυτοί με έχει αγγίξει πραγματικά. Ρωτήθηκα πρόσφατα ποια φωτογραφία μου είχε την μεγαλύτερη σημασία ,το πιο δυνατό μήνυμα στη σταδιοδρομία μου. Όταν κάνεις αυτή τη δουλεία για καιρό γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση. Εάν έπρεπε να απαντήσω αυτή την ερώτηση σήμερα, η σημαντικότερη φωτογραφία για μένα προσωπικά είναι αυτή η φωτογραφία , στο εθνικό νεκροταφείο του Άρλινγκτον. Λόγω του μεγάλου χρόνου που ξόδεψα στην κάλυψη αυτών των πολέμων τα τελευταία χρόνια, είναι η πιο ομιλητική και δραματική φωτογραφία μου, αλλά και λόγω του θάρρους που επέδειξε, και της αγάπης της στον άνθρωπο της, αυτή η κοπέλα... αυτό μένει μέσα μου.
Magnum agency, 60 χρόνια ιστορίας
Εάν επισκεφθείς την σελίδα του Magnum στο διαδίκτυο και περιδιαβάσεις τις φωτογραφίες του είναι αδύνατο να παραμείνεις άθικτος… Κάθε μια από αυτές τις εικόνες λέει μια ιστορία, και όντας εικόνες κάποιας σύγκρουσης, λένε ειδικά τις ιστορίες του πόνου, της απελπισίας , του φόβου και του θανάτου. Αλλά όχι όλες τους, οι συγκρούσεις μπορεί να απεικονίζουν πάντα τον πόνο και το θάνατο, αλλά έχουν και την ελπίδα, και τη δύναμη και το θάρρος.
Νίκος Οικονομόπουλος…η ματιά που βλέπει πολλά
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP-w0kvj10xK_gNEx9iOJNF0vos4e8oYXAaoM0VeENbsl8o74eFd_sawhS0T_ODFDFZqSlDepp2eAG-7bxRKQ3FNJgEjev7AfF95bN-fP9E92SlB1GzS6A28VuMw5GHjFY9n1K2ZnhNio/s200-r/ok.jpg)
κείμενο:ΝΙΝΑ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ
φώτο Νίκος Οικονομόπουλος MAGNUM PHOTO
Γεννημένος το 1953 στην Καλαμάτα, σπουδάζει νομικά και εργάζεται ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά για πολλά χρόνια. Αρχίζει να φωτογραφίζει το 1979, μέχρι το 1988 φωτογραφίζει ερασιτεχνικά και την ίδια χρονιά παραιτείται από την εφημερίδα για να αφιερώσει πλέον όλο τον χρόνο του στην φωτογραφία. Τα επόμενα δύο χρόνια ταξιδεύει και φωτογραφίζει στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Το 1990 ψηφίζεται δόκιμο μέλος του γαλλικού πρακτορείου MAGNUM και οι φωτογραφίες του αρχίζουν να δημοσιεύονται σε εφημερίδες και περιοδικά σε ολόκληρο τον κόσμο.
φώτο Νίκος Οικονομόπουλος MAGNUM PHOTO
Την ίδια χρονιά αρχίζει να φωτογραφίζει στις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, πρώην Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία) και για την δουλειά αυτή βραβεύεται το 1992 με το Mother Jones Award (Σαν Φρανσίσκο). Το 1994 ψηφίζεται μόνιμο μέλος του MAGNUM και ολοκληρώνει την δουλειά του στα Βαλκάνια. Φωτογραφίζει επίσης του τσιγγάνους στην Ελλάδα, στα πλαίσια ενός πανευρωπαϊκού project για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό που του ανατέθηκε από τη Γαλλική φιλανθρωπική οργάνωση Les petits freres des Pauvres («Οι μικροί αδελφοί των φτωχών»).
φώτο Νίκος Οικονομόπουλος MAGNUM PHOTO
Το 1995 εκδίδεται το βιβλίο του In the Balkans στην Νέα Υόρκη και στην Αθήνα (Libro). Κατά την διάρκεια του 1995-1996 του ανατίθεται να φωτογραφίσει τους λιγνιτωρύχους στην Ελλάδα, τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και την πόλη του Τόκιο. Επίσης φωτογραφίζει στο Ισραήλ, στη Μολδαβία, στα Αραβικά Εμιράτα, στην Ισπανία και στην Σερβία. Το 1997-1998 φωτογραφίζει τους κατοίκους της πράσινης γραμμής στην Κύπρο, τους λαθρομετανάστες στην Ελληνοαλβανική μεθόριο, τους νέους στην Ιαπωνία. Η φωτογραφική του πορεία συνεχίζεται στην FYROM, στην Αλβανία, στην Ίμβρο, στην Κορσική, την Ελληνοτουρκική μεθόριο και παράλληλα ξεκινάει το νέο του μακροχρόνιο project σχετικό με την Ελληνική διασπορά σε ολόκληρο τον κόσμο.
φώτο Νίκος Οικονομόπουλος MAGNUM PHOTO
Το 1999-2000 καλύπτει τη μαζική φυγή των Αλβανών από το Κόσοβο και φωτογραφίζει στην Τσεχία, τη Γαλλία, τη Σκωτία και την Κωνσταντινούπολη. Επιπλέον, το 2000 ολοκληρώνει το project για ένα βιβλίο, για το οποίο φωτογράφισε 70 αφηγητές/παραμυθάδες σε 25 νησιά του Αιγαίου. Παράλληλα ξεκινά πάλι να φωτογραφίζει στην Τουρκία προκειμένου να ολοκληρώσει ένα μακροχρόνιο προσωπικό έργο για τη χώρα. Το 2001 του απονέμεται το βραβείο Ιπεκτσί.
Φωτογραφίες του Νίκου Οικονομόπουλου έχουν δημοσιευθεί στο εξωτερικό, εκτός των άλλων, και στους: New York Times, The Independent, The Guardian, The Observer, Le Monde, Liberation, Il Giornale, ενώ έχουν εκτεθεί στις ΗΠΑ, Βρετανία, Μεξικό, Γαλλία, Γερμανία, Ιαπωνία, Σουηδία, Δανία, Ιταλία, Βέλγιο, Ισπανία, Τουρκία, Ελλάδα και αλλού.
φώτο Νίκος Οικονομόπουλος MAGNUM PHOTO
Υπάρχουν πολλοί φωτογράφοι γύρω μας αλλά λίγοι είναι εκείνοι που κυριολεκτικά ζουν για την φωτογραφία και με την φωτογραφία. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι γεννημένοι φωτογράφοι, έχουν μέσα τους ένα έμφυτο ταλέντο το οποίο όταν δουλευτεί οδηγεί σε μεγάλα έργα. Το 1999, κατά τη διάρκεια ενός σεμιναρίου στην Αθήνα το οποίο παρουσίαζε ο Νίκος Οικονομόπουλος, είχε πει κάτι πολύ ενδιαφέρον που λίγοι το πρόσεξαν, «αυτός που είναι καλός φωτογράφος είναι και καλός οδηγός αυτοκινήτου». Διότι δεν αρκεί η ματιά να τρέχει μόνο μπροστά, στο πίσω καθρεφτάκι ή στα πλαϊνά, και σ’ αυτά που συμβαίνουν κοντά στο αυτοκίνητο. Ενώ το μάτι κοιτάζει μπροστά πρέπει να βλέπει ταυτόχρονα και περιμετρικά, να κοιτάζει αυτά που υπάρχουν και συμβαίνουν σε πιο μακρινή απόσταση και να υπολογίζει, να προβλέπει τις κινήσεις που πιθανότατα να συμβούν, όπως κάνει ο παίκτης στο σκάκι. Στις φωτογραφίες του Οικονομόπουλου είναι έντονη αυτή η ματιά που βλέπει πολλά, που προλαβαίνει να απαθανατίσει την πεταλούδα πάνω στον ώμο του ανυποψίαστου νεαρού στην Τουρκία, τον άνεμο που δίνει μελωδία στα απλωμένα ρούχα σε στρατόπεδο Σομαλών προσφύγων στην Υεμένη, τον μελαγχολικό άρρωστο ξαπλωμένο μέσα στην φύση της Αράχοβας και τόσες άλλες υπέροχες εικόνες.
Κείμενο: Ιωάννα Βασδέκη από http://www.photo.gr
Το φωτογραφικό άλμπουμ ΒΑΛΚΑΝΙΑ του Νίκου Οικονομόπουλου
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggI4Ahyphenhyphenk2pb2_Ol-MV_SLxUoyVvdhM2SxSfq7Oc9PD-FvcjOvoa2qrU01-0cKQ8JohWEJzT9a-gpx-9N6MEFvNKZmVyEkyE9Cphsk8ZSP3UgKUrkBnnpwr3n-jJmXOEHzHZ1oEzTWyUCw/s320/%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%87%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%82.jpg)
Reuters(Greece)Chief-Photographer
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI314C0fuPhxAHVBhe5NDwHESaPt5DejEfsvBiCrmaJOWuNQ94OZcgTuMpRP0u_jc4bKShkWOb-fKcUVRlAF9T0ZWRtR1OVzhHMeSmqshW5pBjUG2QLxKQaHYCxk_Tkt-F26AlpMh35_0/s320/a006.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjexA0QiIWVLR24WjbsS7bEJxXI5FR8tlT3RRTC9LmMGPxdMWCZ6PDnkLKvXJBzD8-XFTn4b3c1SjXwxJzCzYVl-ptk6daC565FK4n-rfGoyElEV3uAfOn0AxwEUNvWKwyaJpuLic9qcZg/s320/efe5.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX21KI_59dGlbZ0wodQ3s_kWxxfD44rxsmINZ-3ZZ-qy5PIltpJSJHT-NR2GDRNqlEAIBpOVUKXtxx5a1pdESqOPI0VJ1_-n_NGdgSIwOURNUz3tmbYizHk0l_2ibOr7PiwdhBuBRrV0U/s320/internacional1.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6U2qrxeps7FocNQHVSBdjK-4yqLCuPPnLaLn_9OEhDI-PC0tM5w_i1u7ZIbdCzn3kYKiUMr7SEpMtFl9drYnaOtYuIkumnV14v-F2GFO6RoSNa7JDIR06Sgl5q6mHj4A9Cnx54Ct2W4M/s320/kruiparchive_04.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5mKsIPyLX6gf85pa7M-DfvsJNHC0ZugCZqxl2hiOVHGOESqFzIdNZO0N9g9pRs8zKVhLt-3BrxkVmj6OYa7ZCiTpGFP2I_tC9Ye4J4-sMqM2XTdZrowX5ChYud13mZyVe6f6sca05clY/s320/Mdf14966.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeNoB7BScW_t4egdrDj3nwFgldRzmCHCvl3RXpzmfIYLAAWAlnrWYnAEolEfQwVc3UWgjaobuHu_ZTOjVgXhUjT06nbiISdIgoVCVjGI32t5JFxpEJZZFjQbecOMPEsuCjvLVR7JQl_0c/s320/chin1.jpg)
Η πρώτη φωτογραφία που δημοσίευσε ήταν για το εξώφυλλο του δίσκου ενός συγκροτήματος με το όνομα “Μασέλες” στα μέσα της δεκαετίας του 80.
Το 1985 γράφτηκε στον ΑΚΤΟ στο τμήμα φωτογραφίας και τότε αποφάσισε ότι αυτή θα είναι η ζωή του (τότε είχε πει “δουλειά” του, αλλά ουσιαστικά έγινε η ζωή του)
Πολλές φορές έχει νιώσει “δυνατός” μετά από ένα “κλικ” της μηχανής του αφού μέσω του Reuters δισεκατομμύρια άνθρωποι βλέπουν τα ντοκουμέντα που καταγράφει.
Έχει “λογοκρίνει” φωτογραφίες του για να προστατέψει τους πρωταγωνιστές του από προβλήματα αντιθέτως δεν του έχουν λογοκρίνει ποτέ φωτογραφία του.
Δεν ξέρει ποια φωτογραφία δεν έχει τραβήξει ακόμη.
Ακούει soul, Rock ‘n Roll & Rock και όταν ξενιτεύεται μόνο κάποιες φωτογραφίες θα πάρει μαζί του για να του θυμίζουν την Αθήνα.
Συνέντευξη στο video clip με το φωτορεπόρτερ Γιάννη Μπεχράκη
2 comments:
πολύ καλό το ποστ! ευχαριστώ για τη ... μνημόνευση!
καλή συνέχεια και θα τα λέμε!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos
;)
Πολύ καλή δουλεία έχεις κάνει,και μας δείχνεις εξαιρετικούς φωτογράφους!Εύχομαι να συνεχίσεις έτσι...
Δημοσίευση σχολίου